Dit eerste concert evoceert de terugkeer van J. S. Bach: Back to Bach.
Als we naar hem teruggaan, betekent dit dan dat we hem hebben verlaten? In een zekere zin wel! Deze musicus, die een van de beroemdste is geworden, werd na zijn dood bijna vergeten.
J.S. Bach stond in zijn tijd bekend als organist en componist, maar Vivaldi en Händel genoten van een veel grotere vermaardheid. Dit wordt duidelijk als men het aantal tijdens hun leven gepubliceerde werken vergelijkt. Zijn benoeming in Leipzig is zeer kenschetsend. De raadsleden van de Sint-Thomaskerk hoopten Telemann aan te werven maar hij weigerde. Zij wendden zich dan naar Graupner die het voorstel ook afwees. Vandaar de uitspraak van een van een raadsleden: door Bach te kiezen, hebben we maar een derde keuzekandidaat binnengehaald.
Na zijn dood wordt gezegd dat Bach in de vergetelheid raakt: men zou eerder kunnen zeggen dat hij gekend blijft zonder bekend te zijn. Forkel beschouwt hem als een van de grootste componisten aller tijden en Bach’s portret wordt in 1798 op het eerste tijdschrift van de Allgemeine Musikalische Zeitung (Berlijn) afgebeeld.
Beethoven beschrijft Bach als de ‘Urvater der Harmonie’ (1801). En zijn muziektestament, ‘Der Kunst der Fuge’ is door Mozart en Beethoven gekend. Maar Mendelssohn is de baanbreker voor de herontdekking van de werken van de Cantor van Leipzig.